Mijn naam is Linda en ik werk als wijkverpleegkundige, nu ongeveer 4 jaar, in het levendige Overvecht met veel ouderen – maar juist ook steeds meer studenten – verschillende geloven en culturen . Er gebeurt van alles in de wijk en elke cliënt in uniek. In de komende blogs neem ik je mee naar een grappige, leerzame of een wat serieuzere situatie die ik heb meegemaakt. Met deze eerste blog vertel ik je graag over de ‘lollymeneer’ bij wie we langs komen voor het zwachtelen.
Al een aantal maanden krijgen ik en sommige collega’s één of meerdere lolly’s van een cliënt die ik de ‘lollymeneer’ noem. Omdat ik aanspreekpunt van dhr ben en hem ook relatief vaker zie, had dhr bedacht dat ik dan ook meer snoepgoed van hem mocht krijgen. Het komt vaker voor dat cliënten je soms wat krijgt als een koekje of chocolaatjes, maar deze meneer gaat een keer per week speciaal naar de markt om voor zijn buren en voor de zorg lolly’s te halen.
Het zijn geen doorsnee lolly’s zoals er meerdere in een verpakking zitten. Het zijn grote harde jawbreaker lolly’s met een doorsnee van ongeveer 4cm met 5 lagen in ieder een andere kleur van de regenboog. Je bent wel meer dan een uur bezig om de lolly op te krijgen. Zelf heb ik tot nu toe alleen een halve grote jawbreaker lolly kunnen eten. Ze komen uit Japan volgens de man van de markt en een tijdje waren ze uitverkocht omdat de grondstoffen op waren.
We hebben al meerdere keren gezegd dat het heel aardig is van meneer dat hij lolly’s voor ons koopt, maar dat het ook goed is als dhr het geld voor zichzelf houdt. De lollymeneer lijkt hier geen oren naar te hebben en geeft de laatste tijd zelfs een tasje gevuld met meerdere lolly’s, kleine en grote en daarnaast ook ander snoepgoed zoals gesuikerde spekjes en chocoladedropjes en nog veel meer.
“Maar waarom koopt u dan zoveel snoep ?” – “Ik vind dat jullie dat verdienen en wil mensen er graag blij mee maken!” zegt de lollymeneer dan. “Maar het is ons werk…” Meneer lijkt daar niet bepaald naar te luisteren, het is al meerdere keren tegen hem gezegd. “Je komt toch bij andere mensen en de kerk?” “Ja, dat klopt…” “Dan kun je deze lolly’s en snoep toch aan hen geven?” Dat is nu ook wat ik de laatste tijd doe. Lollymeneer wordt steeds bekender. Ik heb maar gevraagd aan de kinderen van de kerk of zij een keer een bedankje voor dhr maken omdat ze inmiddels al meer dan drie keer een lolly hebben gekregen.
De lollymeneer had vroeger een dochtertje, maar was na 11 maanden overleden. Dhr heeft het soms nog over haar. Ik zag het al voor me, dat de lollymeneer een hele lieve vader zou zijn geweest. “Wilt u dan geen Sinterklaas of kerstman spelen?” Dat wilde de lollymeneer nou ook weer niet. Te veel drukte voor meneer. Het lijkt alsof de lollymeneer graag zijn rol als vader wilde vervullen. Naast het verdriet van zijn dochtertje was hij ook nog eens gescheiden.
Ik heb met de lollymeneer te doen. Ik zie dat hij iets heel moois probeert met het geven van de lolly’s. Maar wat zou bij hem passen zodat hij de mensen kan blijven blij maken? Lolly’s bevatten veel suiker en te veel snoepen is ook niet bevorderlijk voor de gezondheid. Laatst zei dhr tegen mij dat hij mijn vader had kunnen zijn vanwege de leeftijd. Zo ziet hij ons ook en koopt dus graag lolly’s voor ons.
Het is echter wel zo dat ik momenteel meer lolly’s en snoepjes heb dan dat ik mensen vind die de lolly’s ook willen meenemen en opeten. Meneer wil zelf niet naar de dagbesteding en de zorg is onderdeel geworden van zijn sociale netwerk.
Ik kan natuurlijk nee zeggen en de lolly’s niet aannemen. Maar toen ik erover nadacht vond ik dat misschien een te overhaaste beslissing voor mezelf dan. Ik heb namelijk gemerkt dat er iets moois ontstaat. Mensen aan wie ik de lolly’s geef zijn altijd wel verrast en dankbaar. Het is jammer dat de lollymeneer het niet zelf kan zien en meemaken. Ik vertel het wel altijd aan hem wat hij met het uitdelen van snoep teweeg brengt en dat vindt hij leuk.
Lollymeneer heeft wel altijd een speciaal plekje in mijn hart. Met hetgene wat hij kan probeert hij de wereld toch een beetje mooier te maken, helemaal op zijn manier. Om in je eentje te veel snoep te eten zou niet gezond zijn, maar als je het snoep onder meerdere verschillende mensen verdeelt dan is dat beter en een mooi gebaar.
Benieuwd naar meer verhalen van Linda? Volg haar dan op Instagram!