Het is heel bijzonder en ook wel een beetje gek om het over de dood te hebben op het moment dat iemand er zelf nog is. Dat maakt je wel bewust van de vergankelijkheid van het leven, maar heeft ook iets moois dat je er voor iemand kan zijn op dat moment.
Op een gegeven moment ging zo goed met meneer dat hij na de termijn van drie maanden dat je binnen Het Hospice mag verblijven naar een verpleeghuis mocht. Helaas verslechterde zijn situatie snel en kwam hij na 2 weken weer terug bij ons. Daarna ging het al snel bergafwaarts. In die tijd heeft zijn vrouw een eigen appartementje gekocht. Dankzij De Twentse Wens ambulance is er gezorgd dat de meneer er langs kon gaan zodat hij kon zien hoe en waar zijn vrouw na zijn overlijden zou wonen.
Op een dag besloot meneer om euthanasie te vragen en dit heeft hij ook gekregen. Hij zou eind van de middag euthanasie krijgen en ‘s middags wilde hij daarom nog graag een patatje met frikandel eten van de cafetaria.
Op de dag dat hij euthanasie zou krijgen, ben ik nadat ik klaar was met werken nog naar zijn kamer gegaan en met hem gepraat. Ik heb hem een goede reis gewenst en hem bedankt voor de gezellige tijd. Hij vertelde mij dat hij mij een erg leuke toevoeging vond aan het team, en dat hij het de afgelopen weken tot maanden erg leuk vond samen.
Toen ik weg wilde gaan, vroeg hij mij nog of hij iemand in de hemel de groetjes van mij moest doen. Ik vroeg hem of hij mijn overleden dierbaren de groetjes wilde doen en door zou geven dat het ondanks omstandigheden wel goed met mij ging.
Daarna namen we voorgoed afscheid en liep ik de kamer uit. Ik hield me groot en heb geen traan gelaten. Totdat ik in de bus naar huis zat, toen stroomden de tranen over mijn wangen. Zonder enige schaamte, want … Werken in de zorg is met een lach en een traan en heel veel liefde en aandacht.
Kim volgde de opleiding Helpende aan de ROC Twente.
Ben jij ook geïnteresseerd in een opleiding Helpende?
In de week van 18- 26 maart 2021 zijn er online infoavonden.